تعدد نامزدان، تلاش برای بن بست بردن انتخابات

تعدد نامزدان، تلاش برای بن بست بردن انتخابات

نویسنده: احمد حارث "جمااده"

روند نام نویسی نامزدان ریاست جمهوری افغانستان شام روز یکشنبه به پایان رسید و بیش از 20 تن خود را نامزد کرسی ریاست جمهوری ساختند، با آغاز کمپاین های انتخاباتی نامزدان ریاست جمهوری تلاش های ارگ نشینان هم برای به چالش کشیدن روند انتخابات بیشتر از پیش تقویت می گیرد.

هرچند انتخابات یک روند مردمی و بخشی از نظام دیموکراتیک است که مردم در روند ی کشور سهم می گیرند. اما متاسفانه در افغانستان نظام حاکم و حامیان نظام در تلاش مدیریت روند انتخابات هستند تا این روند را به بن بست روبرو بسازند.

تلاش ها برای به بن بست کشاندن روند انتخابات ریاست جمهوری، برای نخستین بار با طرح موضوع " اجماع ملی"، از سوی رییس جمهور کرزی آغاز شد. رییس جمهور کرزی به روز پنجشنبه 9 ماه جوزا 1392، در چهارمین نشست نماینده گان شوراهای انکشافی در خیمه لوی جرگه در کابل، روی اجماع ملی تاکید کرد و گفت که تلاش صورت گیرد تا دو یا سه نامزد وارد کارزار انتخاباتی شوند.پس از آن، گفته های آقای کرزی با واکنش های شدید شماری از احزاب ی مخالف دولت، روبر شد، اما بعدا شماری زیادی از احزاب و جریان های ی مخالف دولت مصروف نشست های در این مورد شدند و کوشیدند که چند نامزد محدود در انتخابات ریاست جمهوری آینده وارد کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری شود. در ادامه این اقدام برخی از احزاب ی دور هم آمدند و یک ایتلاف انتخاباتی را به همین منظور ایجاد کردند.نخستین ایتلاف انتخاباتی، در ماه سنبله 1392، زیر نام ائتلاف انتخاباتی افغانستان به اشتراک احزاب ایتلاف ملی، جنبش ملی، وحدت اسلامی، روند سبز، جمعیت اسلامی، عدالت و توسعه، اقتدار ملی و چند حزب دیگر اعلام موجودیت کرد و در رقابت انتخابات ریاست جمهوری سال آینده، تغیر نظام ی را از اهداف اساسی خویش خواندند.اما زمانی کوتاه نگذشته بودکه این ایتلاف بنابرکژاندیشی ی وتباری از هم پاشید و احزاب و جریان های ی مخالف دولت که در این ایتلاف شامل بودند به صورت انفرادی وارد کار زارانتخاباتی شدند.به دور از تصور نیست که از هم پاشیدن این ایتلاف و وارد شدند اعضای آن بطور فردی در کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری، خود تلاش سازمان یافته و طرح افراد نفوذی نظام موجود بوده است.

با نزدیک شدن روند انتخابات سال 1393، تلاش های تازه ای برای ایجاد ایتلاف های انتخاباتی دیگر جریان دارد که چندین ایتلاف تا اکنون اعلام موجودیت کرده اند :

1-   ایتلاف انتخاباتی "موج تحول"، در ماه میزان 1392، به رهبری فوزیه کوفی به هدف از بین بردن تبعیض‌های قومی، مذهبی، ی و جنسیتی در کشور به وجود آمد.

2-   " ایتلاف کانگرس ملی افغانستان" به رهبری "محمد عیسی اسحاق زی"، در ماه میزان 1392، به هدف تامین منافع ملی و رعایت حقوق بشر عرض اندام کرد.

3-   "ائتلاف ملی جوانان روشن افغانستان"، (جمعه ۱۲ میزان 1392) به هدف رسیده گی به مشکلات جوانان و حضور فعال آنها درروند انتخابات ریاست جمهوری در کابل اعلان موجودیت کرد.

و پس از طرح موضوع اجماع ملی؛ رییس جمهور کرزی با حضور نماینده گان خارجی در کمیسیون مستقل انتخابات مخالفت کرد و آن را خلاف منافع ملی خواند، اگر این تلاش برای به چالش کشیدن روند انتخابات نیست چرادر زمان انتخابات ریاست جمهوری پیشین نماینده گان خارجی در کمیسیون مستقل انتخابات حضور داشتند؟ مگر در آن زمان قانون اساسی همین قانون نبود؟ مگر این افغانستان امروزی نبود که در مخالفت با منافع ملی قرار دارد؟.

 در نهایت دیده شد که رییس جمهور کرزی به این ساده گی داشته های ارگ ریاست جمهوری را رها کردنی نیست و تا آخرین لحظه برای حفظ کرسی ریاست جمهوری و داشته های این کرسی که همانا توان  و اراده ی حاکمیت بالای مردم افغانستان است، می رزمند و می کوشد به نفع تیم طرفدار اش تمام شود.

طرح موضوع افزایش نامزدان ریاست جمهوری نیز، یک برنامه ی وسیع و سازماندهی شده از ارگ نشینان است.

اگر نیست، ایتلاف انتخاباتی که به اشتراک احزاب متعدد در کابل تشکیل شد چرا از هم پاشید و افراد بصورت انفرادی وارد کارزار انتخاباتی شدند.

اگر این طرح ریاست جمهوری نیست، چرا؟ جنرال دوستم پیش از این که وارد کارزار انتخاباتی شود نخست با رییس جمهور کرزی دیدار می کند و سپس تصمیم خود را کا معاونیت یکی از نامزدان ریاست جمهوری است اعلام می کند.

اگر این دو موضوع روشن نمی سازد، اسماعیل خان وزیر انرژی و آب چرا پس از آنکه در نشست در منزل مارشال محمد قسیم فهیم از نامزدی داکتر عبدالله عبدالله حمایت کرد، وارد کارزار انتخاباتی شد.

با تلاش های زیاد برای جلوگیری از تعدد نامزدان ریاست جمهوری از سوی جریان های ی، بیش از بیست تن خود را نامزد کرسی ریاست جمهوری سال 1393 کرده اند که این طرح تعدد نامزدان به هدف تقسیم رای و به چالش کشیدن روند انتخابات آینده ی ریاست جمهوری صورت گرفته است تا احزاب و جریان های ی مخالف دولت در این انتخابات به پیروزی دست نه یابند.

در کنار تلاش های نظام حاکم و حامیان آن، چگونگی تشکیل تیم های نامزدان انتخاباتی ریاست جمهوری آینده نیز قابل باور کل مردم نخواهد بود، چون این تیم ها همه بر بنیاد حس قدرت طلبی؛ شایسته سالاری، اهلیت و توانایی فکریی را قربانی سمت و قوم کردند. تا اکنون هیچ تیمی بطور کل بر اساس شایسته‌گی وارد کار زار انتخاباتی نشده است. همه کسانی هستند که به عنوان رهبران میراثی در میان مردم این مرز و بوم عرض اندام کرده اند و از پشتیبانی اقلیت های قومی شان برخودار هستند.این گونه ترتیب های قومی و سمتی نه تنها در بن بست روند انتخابات نقش خواهد داشت، بل نظام قبیله‌ای در کشور را بار دیگر بنا می گزارد.

بناٌ تا زمانیکه محدودیت های قانونی برای حضور نامزدان ریاست جمهوری و دستیاران آنها در قانون انتخابات وضع نگردد، ترکیب تیم های نامزدان ریاست جمهوری در آینده ها نیز همین گونه خواهد بود.

و یگانه راه برون رفت از تلاش ها سازمان یافته ی به چالش کشیدن روند انتخابات، حضور گسترده ی مردم به خصوص جوانان آگاه به پای صندوق های رای است تا از یک نامزد که اگر به صورت کلی از منافع مردم دفاع کرده نمیتواند، بصورت نسبی هم میتواند حمایت کنند و برایش رای بدهند. در غیر این صورت انتخابات به چالش کشیده خواهد شد و تیم مورد نظر ارگ دوباره برنده خواهد بود.

مشکلات امنیتی در برابر کارمندان امداد رسانی در افغانستان ادامه دارد

کابل نشست منطقه ای مبارزه با مواد مخدر را میزبانی میکند

وزیران صحت، اقتصاد و مهاجرین نیز رأی اعتماد دوباره مجلس نماینده‎گان را به دست آوردند